Pacific Crest Trail dag 92 – 94
Dag 92 – zondag 30 juni
22,5 miles (mile 1496,4 – mile 1518,9) – 36,0 km
Vandaag heb ik weer een wekker gezet die me om 5.15 uur wakker maakt. Een uurtje later gaat het voor de laatste 5,5 mijl naar Interstate 5 de trail op die verder naar beneden loopt en blijft afdalen tot de I-5. Wanneer ik daar aankom, blijkt het al snel een lastige opgave om een lift naar Castella te krijgen, aangezien het een grote snelweg is waar ik niet langs kan staan liften en de af- en oprit waar ik me bevind een rustige is. Bovendien is het nog vroeg op zondagochtend, wat ook niet meehelpt. Ik besluit lopend naar Castella te gaan en volg de Pacific Crest Trail nog een halve mijl langer, vanwaar de Kettlebelly trail over 2,2 mijl naar Castella loopt.
Deze trail loopt redelijk vlak naar Ammarati’s market: het tankstation waar ik mijn box naartoe heb gestuurd. Gelukkig had ik ervoor gekozen om de box hiernaartoe te sturen, vanwege de ruime openingstijden zeven dagen per week, in plaats van het postkantoor, wat vandaag (op een zondag) goed uitkomt. Ik pik mijn box op, koop een colaatje en rust dan wat uit aan de picknicktafel die buiten staat. Er is hier verder niets in de buurt: het dorp Castella stelt niet veel voor en ligt nog wat verder weg van dit tankstation en de andere populaire hikerstadjes, zoals Dunsmuir en Mount Shasta, liggen nog verder weg en vragen om een lift. Hierdoor plan ik weer snel de trail op te gaan en alleen de elektronica op te laden, de inhoud van de box in mijn rugzak in te pakken en even uit te rusten.
Na een lekkere sandwich en een ijsje gaat het daarom net na 12.00 uur weer de trail op. Ik loop de 2,2 mijl terug naar de PCT en begin dan aan de lange klim omhoog. Het doel is om nog minimaal 15 mijl te lopen vandaag en daarmee de 155 mijl naar Seiad Valley wat in te korten voor de komende paar dagen. Ik hoop hierdoor, en door een paar echt lange volgende dagen, vrijdagochtend in Seiad Valley aan te komen voor een groot ontbijt. Daarmee zou ik een hele dag afsnoepen van mijn originele plan om Seiad Valley te bereiken, wat ik daarom nu ook als uitdaging voor mezelf stel.
De eerste zeven mijl over de PCT zijn redelijk goed te doen. Het stijgt over de gehele lijn wel, maar met een glooiende trail die op en af blijft gaan en nergens echt steil wordt, blijft het tempo er ondanks de hitte goed in. Na deze warming-up loopt het echter een stuk steiler door de middagzon omhoog: van Castella op 2000 feet moeten we uiteindelijk terug omhoog naar 6600 feet, wat betekent dat er 4600 feet/1380 m geklommen moet worden. Ik voel me echter goed vandaag, heb nergens echt last van en houd een lekker tempo aan naar boven.
Wanneer ik Guthook’s check voor een goede tentplaats, zie ik dat de tentplaats bij mijl 1518,9 aangeraden wordt en zelfs als één van de mooiste tentplaatsen op de trail genoemd wordt vanwege het schitterende uitzicht op Mt. Shasta. Met dit nu als doel, loop ik zwetend verder omhoog, voordat ik zo’n 2,5 mijl vóór de tentplaats even stop voor een korte pauze om water bij te vullen. Zonder aanwezig water bij de tentplaats moet ik extra water meezeulen naar boven voor de laatste 2,5 mijl vandaag, maar zodra ik de tentplaats bereik, heb ik hier geen spijt van! Met een spectaculair uitzicht over de vallei waar ik net uit omhoog geklommen ben en over Mount Shasta, is het voor mij inderdaad één van de mooiste overnachtingsplaatsen langs de PCT.
Na een lange klim bereik ik deze plek om 19.00 uur, dus ik maak snel mijn diner en zet dan mijn tent op. Vanuit mijn tent kijk ik de vallei in en met dit mooie uitzicht naast me, maak ik me klaar voor een frisse nacht.
Doordat ik voor deze tentplaats ben gegaan vandaag, heb ik nog ongeveer 17 mijl gelopen vanaf de splitsing waar ik de PCT weer op liep en heb ik de klim bijna voltooid. Morgen rest me de laatste 300 feet/90 meter omhoog, die ik over een mijl zal klimmen. Daarna lijkt de dag er slechts licht glooiend uit te zien.
Dag 93 – maandag 1 juli
37,0 miles (mile 1518,9 – mile 1555,9) – 59,2 km
Nadat ik rustig opgestaan ben en ingepakt heb, vertrek ik rond 6.15 uur voor een lange dag. Onder het motto “een goed begin is het halve werk”, is het doel voor vandaag om minimaal 35 mijl te lopen om mijn uitdagende doel van 4,5 dag tot Seiad Valley mogelijk te maken.
Ik voltooi de laatste 300 feet van de klim die ik gisteren begonnen was, waarna de trail voor de daaropvolgende mijlen redelijk vlak/ licht naar beneden loopt. Ik houd hierdoor een strak tempo aan, passeer wat mooie bergmeertjes en geniet van de vele vergezichten die me achter elke bocht weer wachten. Ik loop door tot een parkeerplaats met een toilet, waar het tijd is voor een lunchpauze. Ik heb er tegen nu al 20,5 mijl opzitten voor vandaag en mijn doel voor 35 mijl lijkt zeker haalbaar: ik voel me goed en het terrein zou niet veel pittiger moeten worden dan het eerste gedeelte in de ochtend. Bovendien lijkt ook mijn maag eindelijk weer helemaal de oude. Ik heb ‘s ochtends al een paar snacks kunnen eten en ook een normale lunchportie gaat er zonder problemen in. Met goede hoop dat ik nu een poging kan wagen voor de pancake challenge in Seiad Valley als ontbijt, ben ik blij dat de maagproblemen voorbij lijken te zijn.
Wanneer het ‘s middags verder gaat, voel ik me nog steeds goed. Vorige dagen zakte het tempo vaak wat tijdens de middag en duurde het allemaal wat langer, maar vandaag voel ik me echt top en het schiet lekker op. Net na 18.00 uur heb ik er 35 mijl opzitten en bereik ik de beek waar ik water bijvul en hoopte een tentplaats te vinden. Zonder vlakke grond in de buurt, ben ik echter genoodzaakt nog even door te lopen. Uiteindelijk vind ik twee mijl later een geschikt plekje voor mijn tent, waardoor ik de dag afsluit met een mooie 37,0 mijl: mijn op één na langste dag op de PCT tot nu toe.
Ondanks de vele kilometers voelde het landschappelijk vandaag niet alsof ik bijna 60 kilometer heb afgelegd. Hoewel er veel mooie uitzichten waren, veranderde de trail en het landschap nauwelijks en ik heb constant langs dezelfde kant van de bergen gelopen terwijl ik steeds op één hoogte bleef. Mijn benen voelen echter wel degelijk dat het een lange dag is geweest en ik ben blij dat ik neer kan ploffen op mijn matje en kan gaan slapen.
Ik kijk echter eerst nog even vooruit naar morgen en de volgende dagen in Guthook’s.
De komende dagen zal er meer geklommen moeten worden dan vandaag, hoewel er tot Seiad Valley geen reusachtige klimmen zoals die van gisteren na Castella meer op de planning staan. De trail loopt over een hoop kortere klimmetjes en met nog honderd mijl te gaan naar Seiad Valley, lijken drie 32-mijl-dagen mogelijk om mijn doel om op vrijdagochtend in Seiad Valley aan te komen te bereiken.
Dag 94 – dinsdag 2 juli
30,2 miles (mile 1555,9 – mile 1586,1) – 48,3 km
Vanwege de lange dag van gisteren en voor wat extra slaap, heb ik geen wekker gezet voor vanochtend. Nadat ik de blaren heb doorgeprikt en heb ontbeten, loop ik uiteindelijk rond 6.45 uur weg voor een nieuwe lange dag. De eerste paar mijl van vandaag lopen zeer welkom naar beneden tot aan Highway 3, vanwaar een klim van drie mijl begint. Halverwege deze klim loop ik Trinity Alps Wilderness in, het op één na grootste wildernisgebied van Californië. Ik voltooi de klim en zodra ik boven ben, leidt de trail me weer direct naar beneden. Dit zet de toon voor de dag: het is geen meter vlak en er zijn continu vrij korte maar venijnige klimmetjes.
Vanaf een uur of 11 voel ik me opeens moeier worden en verdwijnt mijn flow: het gaat allemaal minder vanzelf en ik gebruik meer energie om de klimmetjes te voltooien. De inspanningen van gisteren betaal ik nu terug.
Wanneer ik uiteindelijk stop voor een lunch heb ik er desondanks toch al bijna 19 mijl opzitten. Dit komt echter vooral doordat ik vrij laat lunch na het bereiken van de top van één van de vele klimmetjes van vandaag. Tijdens de lunch bekijk ik de tentplaatsen verderop de trail in de Guthook’s-app. Mijn originele plan was om vandaag voor 32 mijl te gaan, maar aangezien de trail na 32 mijl over een steile helling lijkt te lopen en er geen goede tentplaats tot drie mijl verder lijkt te zijn, besluit ik de dag in te korten: 35 mijl vind ik met de vermoeidheid en hoogtemeters van vandaag wel erg veel.
Met dus nog ongeveer 11 mijl te gaan na de lunch, begin ik met goede moed en enigszins uitgerust van de lunchpauze aan de volgende mijlen. De eerste twee uur gaan prima, maar daarna wacht me weer een slopende klim. Met het tempo nu wat gezakt, voltooi ik tenslotte deze klim voor de daaropvolgende laatste korte klimmetjes en afdalingen in het glooiende terrein. Om 17.40 uur kom ik op de tentplaats aan. Dat is een stuk vroeger dan de afgelopen dagen, wat vandaag echter zeer welkom is en me nog wat extra rust geeft om bij te komen voor twee lange dagen morgen en overmorgen. Het is vanaf hier namelijk nog zeventig mijl naar Seiad Valley, wat betekent dat ik gemiddeld circa 33 mijl per dag wil lopen om voor vrijdagochtend een korte hike over te houden. Het is echter afwachten hoe het gaat en hoe ik me voel na de hoogtemeters van vandaag. Wat betreft het terrein lijkt het in ieder geval iets minder extreem te worden dan vandaag, hoewel het tot Seiad Valley ook niet vlak is en er nog wel aardig wat geklommen moet worden.
Bedankt voor het lezen en tot de volgende keer!
Davy Jones