Dagverslag Kungsleden 2018 dag 4-6

Dag 4 – zaterdag 30 juni 
21,2 km

Na wederom een nacht met veel wind op de tent, mede en voornamelijk doordat ons plekje niet beschut genoeg bleek, lopen we rond 9 uur op weg naar de Kaitumjaurehut. Rond het middaguur bereiken we deze hut, waar we een colaatje en een Kex-reep naar binnen werken. Het uitzicht vanaf deze hut is schitterend, want we kijken op een meer en zien daar ook een redelijk grote kudde rendieren staan. Tijdens deze tocht hebben we ze al van dichterbij gezien, maar deze grote kudde bij het meer is toch ook een mooi en speciaal gezicht. Na een vrij korte lunchpauze hier, lopen we verder naar de Teusajaurehut, waar de eerste boot van de tocht klaarligt. Op de Kungsleden zijn er een aantal bootovertochten over meren die de trail kruist. In plaats van langs het meer omlopen, wat soms gemakkelijk een dag extra zou kosten, is er op de Kungsleden voor gekozen de kortste weg te nemen door de meren per boot over te steken. We hadden in de Kaitumjaurehut al naar de vaartijden gevraagd en besloten dat we de laatste overvaart van vandaag, om 18.00 uur, wilde halen. 

Hoewel dit gedeelte van de Kaitumjaurehut naar de Teusajaurehut landschappelijk fantastisch is, onder andere door enkele bulderende watervallen die zich steeds opvolgen, is dit voor Etienne een heel zwaar stuk, aangezien de knie flink pijn doet en zich steeds stekend laat voelen. Met 2 kilometer per uur strompelen we verder de berg op, waarbij Etienne op een gegeven moment zijn knie zelfs niet meer buigt. Bovenop aangekomen, blijven we een tijdje op hoogte wandelen, voordat de zeer steile afdaling naar de hut gaat beginnen. Deze afdaling heeft duidelijk zijn weerslag op de blessures, want naast de knie van Etienne, voel ook ik weer mijn enkel opspelen hier. We schrijven het echter snel toe aan de afdaling, want al snel blijkt hier dat er meerdere mensen met knieproblemen zijn. Na een toch nog redelijk vlugge afdaling, bereiken we rond 17.15 de Teusajaurehut, waar we vanwege de hitte een bekertje ranja aangeboden kregen. Het was namelijk voor het eerst deze vakantie dat het kwik, met een temperatuur van zo’n 17 graden en een goed brandend zonnetje, boven de tien graden uitkwam. En dan te bedenken dat we slechts twee dagen geleden, in de nacht vóór de Tjäktapas, nog sneeuw op onze tent hebben gehad. Met de goede timing voor de overvaart, maken we aan de oever van het meertje ons avondeten, voordat we in het bootje instappen en hetzelfde meer oversteken. Aan de overkant aangekomen, zetten we op het eerste goede plekje onze tent op en duiken we snel in onze slaapzakken.

Dag 5 – zondag 1 juli 
16,2 km

Het is weer rond een uur of 9 dat we op weg zijn naar de eindbestemming van het eerste deel van de Kungsleden: Vakkotavare. De tocht is in ons boekje ingedeeld in verschillende delen en met het bereiken van de Vakkotavarehut sluiten we dus het eerste deel af. Etienne heeft ondertussen een manier gevonden om zijn knie niet te veel te buigen waarmee die ook niet al te veel pijn doet. We lopen daarom ook lekker door en rond 16.00 uur komen we aan bij de Vakkotavarehut. Vanaf hier rijdt een bus naar Saltoluokta, een kilometer of 30 richting het oosten. Dit gedeelte heeft geen wandelpad-verbinding en wordt daarom eigenlijk altijd met de bus afgelegd door de hikers; even wat ontspanning en rust.

Helaas hebben wij de enige bus van vandaag gemist, waardoor het uiteindelijk  een rustig dagje met niet al te veel kilometers is vandaag. Aangezien we nog vrij vroeg in het seizoen zijn, rijdt de bus maar één keer daags, maar vanaf morgen zal dit veranderen en zal er een tweede bus bijkomen voor de rit naar Saltoluokta. We genieten daarom maar van de tweede warme dag bij de Vakkotavarehut onder het genot van een koude cola en een reep chocola. Vervolgens zoeken we een plekje op aan de oever van het meer om onze tent op te zetten. Hier maken we ons avondeten en hebben we voor het eerst in vijf dagen weer eens contact met de buitenwereld en het thuisfront, aangezien we hier voor het eerst deze tocht service hebben. We kruipen er uiteindelijk, mede door de vele muggen, vroeg in en kunnen zodoende genieten van een lange nachtrust. 

Dag 6 – maandag 2 juli 
19,4 km

Vanaf vandaag, 2 juli, rijden er vanwege het hoogseizoen twee bussen per dag, wat betekent dat we om 11.05 de eerste bus van de dag kunnen pakken om deze onderbreking van de Kungsleden te overbruggen. We leggen onze rugzakken achterin de aanhanger van het kleine busje en stappen in. Zodra we willen betalen voor de tickets, realiseren we ons dat we beiden onze beurs vergeten zijn in de tas die achterin ligt, maar de chauffeur is in een goede bui en laat ons gratis meerijden: is dat even een mooie meevaller!
Na een hobbelig ritje in dit kleinere busje, stappen we bij Stora Sjöfallets over op de “real bus”, om de letterlijke woorden van de chauffeur te volgen, waar we tot in Kebnats, ons eindpunt, in rijden. Met onze telefoons weer wat bijgeladen in de bus, gaat het verder met de boot vanaf Kebnats naar Saltoluokta, een groot en zeer toeristisch bergstation/ toeristenbureau. Hier kopen we een paar kleinigheidjes, zoals een pen voor het schrijven van de dagverslagen, tijgerbalsem voor de knie van Etienne en eventuele andere blessures en het eerste ijsje van de tocht, aangezien het vandaag weer warmer is dan voorgaande dagen en het ondertussen toch wel tegen de 25 graden loopt.
We informeren daarnaast nog naar de vertrektijden van de komende bootjes in Sitojaure en Aktse. Deze blijken beide maar twee keer per dag te gaan, om 9.00 en 17.00 uur, terwijl het tussen Sitojaure en Aktse maar acht kilometer wandelen is. Dat kan dus wel eens een paar uurtjes wachten gaan worden bij deze bootjes. In plaats van het maken van een strakke planning, besluiten we voor nu maar gewoon te gaan lopen en dan zien we wel hoe ver we komen vandaag. Aan de hand daarvan kunnen we dan beslissen welke bootjes we gaan nemen en hoe we het verder in gaan richten. Ondanks dat we ons dus nergens echt op vastgepind hebben, ligt het tempo hoog, halen we wat mensen in en voor we het weten zijn we al een kilometer of 12 verwijderd van Saltoluokta.

We eten wat en besluiten dan ook maar de laatste zes kilometer tot iets voor Sitojaure te lopen, zodat we morgen om negen uur de boot daar kunnen hebben en we morgen om vijf uur ook de boot vanaf Aktse kunnen nemen, wat uiteindelijk toch het efficiëntst werkt. Een kilometertje voor de hut komen we tegen het eind van de middag een ideaal plekje voor de tent tegen. Moe maar voldaan duiken we de tent in, na de 19 kilometer die we vandaag, volledig in de middag, gelopen hebben.

Bedankt voor het lezen!

Davy Jones