Dagverslag Kungsleden 2018 dag 13-15

Dag 13 – zondag 9 juli
26,9 km

Na een nacht waarin het zowaar ook nog even regende, staan we op de voor ons ondertussen gebruikelijke tijd op en lopen we rond 09.15 in de richting van Adolfsström: een klein dorpje aan het einde van het Pieljekaise nationaal park. We hebben er meteen weer een goed tempo in en de resterende 12 km naar Adolfsström vliegen voorbij. We lopen door het dorp en vinden dan het plaatselijke winkeltje en café. Naast ons eigen knäckebröd met rendiersmeerkaas-crème, gaan een koude cola, wat gebak en een ijsje er natuurlijk ook wel in en na een ochtend stevig doorlopen zonder pauze is dit dan ook een welkome lange lunchpauze. Zeker ook omdat er geen muggen te bekennen zijn in de omgeving en we onze telefoons nog even kunnen opladen.

Na een uur of anderhalf, gaat het verder richting Bäverholmen. Een leuk pad van zo’n 8 km langs de oever van het meer, helaas wel met wat meer muggen. Als we in Bäverholmen aankomen, besluiten we nog iets door te lopen naar een schuilhut zo’n 3 à 4 km verderop. Langs een tweetal grote rivieren, die we ook een aantal keer oversteken, bereiken we uiteindelijk de schuilhut, mooi verscholen in de schaduw van het bos en met een goede toegang tot de rivier. Aangezien het vandaag zo warm is en we al een hele tijd bezig zijn met onze bezwete en ondertussen niet meer zo fris ruikende kleren, besluiten we onszelf voor een verfrissende duik te gaan en onszelf en onze kleren te wassen in de rivier: wat voelt dat lekker en verkoelend.

Daarna is het uiteraard ook tijd voor avondeten: om wat af te wisselen met de vrij standaard geworden macaroni, proberen we vandaag de rijst met taco-kruiden. Het idee bleek uiteindelijk beter te zijn dan het eten. We misten toch de taco zelf… Maar het vult goed, dus niks te klagen. We zetten snel de tent op omdat de muggen weer in aantocht zijn en rusten uit voor de volgende dag. 

Dag 14 – maandag 10 juli 
24,7 km

Als we opstaan, zijn de muggen nog niet minder geworden, dus we besluiten om in het hutje te ontbijten en in te pakken. Om 9.00 uur is het dan weer tijd om te starten. Het pad loopt meteen wat omhoog en bovenop komen we op een heideachtige vlakte waar we een hele tijd overheen zullen lopen vandaag. De kilometers schieten weer aardig op en rond lunchtijd bereiken we de volgende schuilhut, zo’n 14 kilometer verderop.

Hier nemen we de tijd voor wederom een lekkere lunch met knäckebröd en de smeerkaas en wat snoep. De Australiër, die we gisteren bij onze overnachtingsplek en schuilhut voor het eerst gezien hadden, pauzeert hier ook en we kletsen nog even bij. Na een uurtje is het tijd om de tocht voort te zetten en we stappen lekker door. Ook vandaag is het weer snikheet, maar gelukkig komen we genoeg stromende riviertjes tegen om gehydrateerd te blijven. Langzaam maar zeker zien we de eindklim voor vandaag, naar het Björkfjäll, dichterbij komen en na een korte Snickers-pauze, is het tijd om de hoogtemetertjes te bedwingen.

Boven aangekomen, passeren we de provinciegrens tussen Norrbotten, waar we al de hele Kungsleden doorheen lopen, en Västerbotten. Beide horen echter nog steeds tot Lapland, waar we tot het einde van de Kungsleden zullen zijn. Bovenop lopen we nog even door tot een goede kampeerplek, want de wind is wat aangetrokken en we kijken niet per se uit naar een nieuwe winderige nacht. Uiteindelijk vinden we een mooi plekje met stromend water in de buurt.

Met de beentjes omhoog, staat er ook voor vandaag weer rijst met tacokruiden op het menu. Echter mengen we er vandaag ook nog kippensoep doorheen die we nog hadden. Dit blijkt beter te werken en het smaakt prima. Verder wordt vandaag ons vitaminetekort door een volledig gebrek aan groente en fruit in ons dieet nog aangevuld met een vitamine-C-bruistablet, waardoor we ook eens wat anders hebben dan alleen water op een dag. En het houdt maar niet op vandaag, want als kers op de taart, bereiden we weer een chocolademelk om het afronden van het derde kwart van de trail te vieren. Het begint nu toch goed op te schieten… Met de gedachte dat we morgen al bijna tot in Ammarnäs komen, waar we weer eten kunnen inkopen in een supermarkt, zetten we de tent op en gaan we een nieuwe nacht tegemoet. 

Dag 15 – dinsdag 11 juli 
28,1 km

’s Ochtends is het weer tijd voor een nieuw bakje muesli, waarna we naar het einde van het Björkfjäll lopen, waar we kunnen kiezen tussen de directe route naar Ammarnäs, zodat we het dorp vanavond al zouden bereiken, en de officiële Kungsleden, die een omweg neemt en nog naar de Ravfällsstuga loopt. Deze beslissing hadden we al genomen en spreekt voor ons beiden voor zich: we volgen de officiële Kungsleden. Na nog een paar kilometer op hoogte te zijn gebleven, begint er een steile afdaling richting de Vindelälven, waarna we deze nog een kilometer of drie stroomopwaarts volgen tot we weer een hut bereiken. Dit blijkt een onbemande hut te zijn – dus er zijn geen snacks of extra eten in te slaan – maar we kunnen in de schaduw zitten wat het voor ons al een perfecte reden maakt om hier onze lunchpauze van te maken. Als je al een reden nodig hebt…

Met de eerste 14 kilometer van de dag al achter de rug, vullen we aan het einde van de lunchpauze onze waterflessen. Daarna gaat het weer omhoog naar een nieuwe hoogvlakte, voor de laatste 23 km naar Ammarnäs, dat we morgenochtend willen bereiken. Na het nemen van de selfie van de dag op de spectaculaire brug over de bruisende rivier onder ons, vliegt Etienne weer omhoog, in eerste instantie ingegeven door de muggen die weer in grote getale om hem heen zwermen. Al snel bereiken we de boomgrens, waar de overlast van de muggen afneemt, maar waar we ook weer uit de koelere schaduw komen.

Het pad slingert nog verder omhoog en blijft ook daarna nog een hele tijd vals plat omhoog lopen. Een zwaar stuk, maar uiteindelijk kom je er altijd wel natuurlijk, als we onze stappen maar blijven zetten. Om het nog wat zwaarder te maken, blijkt dit gedeelte door de weinige regenval van de afgelopen dagen, erg droog te zijn. We zijn al geen rivier meer tegengekomen sinds de hut waar we hebben geluncht en ons water is al een hele tijd op. We hebben nog 400 ml over dat we graag willen bewaren om te koken vanavond, dus kilometerslang is het dorst lijden. Onderweg komt er dan ook nog eens bij dat de zonnecel-powerbank van Etienne kapot gaat, dus we besluiten even pauze te houden in de schuilhut die eraan komt en daar ook even een nieuw plan te maken voor de rest van de dag.

Hoewel we qua afstand ons doel voor vandaag al bereikt hebben, besluiten we om verder te lopen, aangezien het verderop bergaf gaat en daar weer kans is op stromend water. Dit blijkt tegen te vallen, maar uiteindelijk zien we een heel klein stroompje waar we snel onze flessen vullen. Het water ziet er niet al te goed uit, dus we besluiten niet teveel te drinken en het te gaan gebruiken om te koken. Top, want de macaroni doet de moraal goed en we kunnen toch onze allerergste dorst lessen nu. Met het afronden van de dag, zijn we uiteindelijk tot een kilometer of 7 van Ammarnäs gekomen vandaag, wat betekent dat we daar morgen al binnen twee uur zullen zijn en ons tegoed kunnen doen aan een extra stevig ontbijt. We kijken er nu al naar uit!

Bedankt weer voor het lezen!

Davy Jones