Pacific Crest Trail dag 74 – 76
Dag 74 – woensdag 12 juni
26,4 miles (mile 1017,7 – mile 1044,1) – 42,2 km
Ik heb mezelf voorgenomen om een paar lange dagen te maken, zodat ik de tramily in South Lake Tahoe kan bijhalen. Ik hoop daarom ook dat zij niet net zo’n lange dagen maken en ik achter ze aan blijf lopen, maar daar komen we vanzelf achter. Om een goed begin te maken vandaag, heb ik de wekker in ieder geval vroeg gezet: om 5.00 uur gaat deze af. Om 6.00 uur is alles gedaan en ingepakt en loop ik de trail op.
De trail verdwijnt echter al snel weer onder sneeuw, wat betekent dat ik weer aan de slag kan met navigeren. Het loopt echter niet zo lekker met navigeren vanochtend en na wat geslinger en omwegen, besluit ik voor nu maar even constant met de telefoon in mijn hand rond te lopen tot het weer goed zit. Ik voltooi de rest van de klim echter zonder problemen, waarna ik het tempo vanaf de top van de klim omhoog gooi naar bijna drie mijl per uur. Met ook mijn oriëntatievermogen weer op orde, schiet de ochtend goed op en wanneer ik ga zitten voor de lunchpauze, heb ik er al 13 mijl opzitten vandaag.
Na de lunchpauze gaat het aanvankelijk met hetzelfde gevoel verder, totdat de trail weer glooiender wordt. Het gaat nu constant op en af, wat het tempo omlaag haalt en de middagsessie langer laat duren. Ik besluit door de groeiende vermoeidheid en de langzame middag de tentplaats bij mijl 1041 als doel te stellen voor vandaag. Wanneer ik hier aankom, is er echter geen water te bekennen, hoewel dit er wel zou moeten zijn. Bovendien is de tentplaats nog verborgen onder sneeuw, dus ik besluit nog maar wat verder te lopen. Dit betekent dat ik nog een klim te gaan heb vandaag; en wat een rotklim blijkt het te zijn. Het loopt eerst steil omhoog waarna vervolgens een lange traverse gedaan moet worden om de top te bereiken. Met moeie benen kom ik boven vanaf waar het kort naar beneden loopt tot een sneeuwvrije tentplaats met water die ik om 18.30 uur bereik. Als ik terugkijk op de dag, wordt het wel duidelijk waarom de benen zo moe voelden op het einde: ik heb vandaag de afstand van een marathon gelopen over bergachtig en besneeuwd terrein. Dat is een goede dag!
Ik ben nu nog maar 46,5 mijl verwijderd van Highway 50 die naar South Lake Tahoe leidt, waardoor ik besluit om morgen eenzelfde dag als vandaag te lopen en dan vrijdag de laatste twintig mijl te voltooien voor gratis pizza in South Lake Tahoe!
Dag 75 – donderdag 13 juni
27,4 miles (mile 1044,1 – mile 1071,5) – 43,8 km
Na de marathon van gisteren staat er vandaag nog een marathon op de planning. Op de minuut precies loop ik om 6.00 uur weg en de ochtend verloopt heerlijk. Heerlijk ondanks het feit dat het ook vandaag weer geen meter vlak is en ik na een korte afdaling vooral veel ben aan het klimmen deze ochtend. Gelukkig is er echter weer redelijk wat sneeuwvrije trail (het wordt langzaam meer en meer), waardoor het tempo er toch goed in blijft. Dit blijkt wel uit de afstand die ik gelopen heb als ik, wederom op de minuut exact, om 12.00 uur stop voor een lunchpauze. Ik heb dan al bijna 15 mijl voltooid en ben daarmee al over de helft van de dag.
Meteen na de lunch wacht weer sneeuw: een vrij lange en vooral steile traverse vergt alle aandacht. Na de traverse blijft de trail bedekt onder sneeuw, waardoor het tempo zakt en ik weer mag gaan oriënteren en navigeren. De middag gaat hierdoor veel langzamer voorbij en er lijkt geen einde aan te komen. Wanneer ik eindelijk de laatste klim van de dag voltooi, vind ik tot mijn vreugde aan de andere kant van de top weer sneeuwvrije trail. Ik vul mijn water bij en neem nog wat extra liters mee aangezien ik zonder water in de buurt van de tentplaats overnacht vandaag en loop dan door tot het eerste vlakke en sneeuwvrije stuk grond. Met flink wat gehamer zet ik mijn tent op in de keiharde, rotsgrond, waarna het tijd is voor een uitgebreid avondeten.
Het blijkt vandaag de dag van de perfect afgeronde tijden te zijn, want de tentplaats bereik ik om exact 18.30 uur. Je moet toch ergens je plezier uithalen als je weer een dag hebt afgezien in de sneeuw…
Met service op de top van deze berg, kom ik erachter dat de rest van de tramily vandaag laat in South Lake Tahoe is aangekomen, wat betekent dat ze ook goed hebben doorgelopen, maar dat ik ze ook weer zal zien als ik morgen in South Lake Tahoe aankom. Voor mij staat er nog 19,2 mijl op de planning tot Highway 50, die ik hoop morgen zo vroeg mogelijk te bereiken.
Dag 76 – vrijdag 14 juni
19,2 miles (mile 1071,5 – mile 1090,7) – 30,7 km
Om 4.00 uur wordt ik ruw gewekt door het geluid van de wekker. Onder het mom van “hoe eerder ik vertrek, des te meer tijd heb ik in South Lake Tahoe vanmiddag”, wil ik om 5.00 uur beginnen met lopen vandaag. Na een ontbijt en het inpakken van alle spullen, vertrek ik uiteindelijk iets later rond 5.15 uur voor de laatste 19 mijl.
Net zoals gisteren loopt het aanvankelijk naar beneden, maar al snel stijgt de trail weer naar de top van Carson pass. Met een aantal steile traverses is het even goed opletten op deze pas, maar alles verloopt zonder ongelukken en niet veel later sta ik op de top. Ik daal weer af, kruis een asfaltweg en loop daarna voor een paar mijl over sneeuwvrije trail. Zodra de trail weer onder sneeuw verdwijnt, is het echter afzien. Het is een saai lang vlak stuk met diepe “sun cups”. Sun cups zijn kuilen in de sneeuw die door de warmte van de zon zijn ontstaan. Deze diepe kuilen maken het lopen over sneeuw niet gemakkelijker en met flink wat binnensmonds gegodver loop ik over deze besneeuwde vlakte.
Nadat ik deze vlakte ben overgestoken, gaat het meteen weer flink omhoog naar een (bevroren) bergmeer waar ik twee hikers tegenkom die sobo (southbound) lopen. Ik heb ze eerder ontmoet in Bishop en het blijkt dat ze vanaf Bishop naar South Lake Tahoe zijn geflipt en nu de sectie terug naar Bishop in zuidelijke richting lopen.
Na kort met hen gekletst te hebben, gaat het verder: South Lake Tahoe lonkt. Het gevoel dat het lekker gaat vanochtend, wordt bevestigd als ik om 10.00 uur Guthook’s check om te kijken hoever ik ben gekomen. Met een 12 by 10 (12 miles by 10 AM) ben ik door deze sneeuw zeker tevreden, al helpt de vroege start natuurlijk wel.
Na een laatste goede beklimming, is het nu in feite alleen nog maar afdalen naar de highway. We dalen af naar 7200 feet: zo laag is de trail in lange tijd niet meer geweest. De afdaling gaat snel en ik besluit geen lunchpauze te houden. Om 12.00 uur heb ik namelijk al 17 mijl gedaan, wat betekent dat het nog maar iets meer dan twee mijl is om naar de highway te komen. Net voor 12.50 bereik ik deze en na een halfuurtje heb ik mijn lift naar South Lake Tahoe te pakken.
In South Lake Tahoe aangekomen, lunch ik bij een Mexicaans restaurant, waarna ik al boodschappen doe voor de volgende sectie. Hierna ga ik naar de camping waar ik mijn tramily weer ontmoet, we even bijkletsen en de plannen voor de komende sectie bespreken. Aangezien iedereen gisteren al is aangekomen hier en vandaag dus een rustdag heeft gehad, is het plan om morgen weer de trail op te gaan en de afstanden wat op te gaan voeren. Met name Saint Nik heeft wilde plannen: zijn doel is om 1 augustus te finishen, wat betekent dat hij iets meer dan 32 mijl gemiddeld per dag moet lopen (ongeveer 51 km) vanaf South Lake Tahoe. Ik twijfel nog of ik met Saint Nik mee wil doen, maar aangezien mijn goede vriend Lars op 11 juli naar Ashland komt, kan ik lange dagen wel gebruiken. Ik besluit in ieder geval voor een tijdje met Saint Nik mee te lopen en dan te zien hoe het verder verloopt.
Voordat we morgen de trail weer opzoeken, gaan we echter eerst nog langs het postkantoor. We sturen vanaf daar boxen met eten vooruit naar verschillende locaties langs de trail. Dit doen we aangezien we minder dorpjes en stadjes zullen tegenkomen onderweg en de winkels in deze dorpjes, als die er al zijn, geen goede of heel dure bevoorradingen betekenen. Door relatief goedkoop veel eten in te slaan in South Lake Tahoe en dit eten vooruit te sturen, besparen we geld en tijd. Wanneer we nu in een stadje aankomen, hoeven we slechts onze box op te pikken, voordat de trail weer vervolgd kan worden. Dit betekent echter dat we morgen nog een vrije ochtend hebben, aangezien het postkantoor pas om 12.00 uur open gaat op zaterdag en we nog een goede lunch in South Lake Tahoe willen scoren voordat we mijlen gaan maken.
Met een kampvuur en smores (theebiscuit- chocola-marshmellow sandwich) sluiten we de avond gezellig en lekker af, voordat iedereen zijn/haar tent opzoekt voor een goede nachtrust voor de komende sectie.
Bedankt voor het lezen!
Davy Jones